ตลาดหลักทรัพย์ เดินหน้ายกระดับมาตรการกำกับดูแลบริษัทจดทะเบียน ปรับปรุงเกณฑ์เกี่ยวกับการประกอบธุรกิจของบริษัทจดทะเบียน ที่ต้องไม่มีลักษณะเป็น Investment Company ให้สอดคล้องกับหลักเกณฑ์ในประกาศคณะกรรมการกำกับตลาดทุน โดยเพิ่มความเข้มงวด และประสิทธิภาพในการกำกับดูแล ตลอดจนคุ้มครองประโยชน์ของผู้ลงทุน ซึ่งจะมีผลใช้บังคับตั้งแต่ 1 ก.ค. 67 เป็นต้นไป
ตลาดหลักทรัพย์ฯ ปรับปรุงเกณฑ์เกี่ยวกับการประกอบธุรกิจ ของบริษัทจดทะเบียนที่ต้องไม่มีลักษณะเป็นการบริหารจัดการเงินลงทุน (Investment Company) ตั้งแต่การรับบริษัท ที่จะเข้าจดทะเบียน จนถึงการกำกับดูแลบริษัทจดทะเบียน ให้มีความสอดคล้องกันกับหลักเกณฑ์ของสำนักงาน ก.ล.ต.
ทั้งนี้ มีการกำหนดให้บริษัทที่ยื่นคำขอเข้าจดทะเบียน และ บริษัทจดทะเบียนที่อยู่ในSETและ mai ต้องไม่มีการดำเนินงานในลักษณะที่เป็น Investment Company หากบริษัทจดทะเบียนมีลักษณะการดำเนินงานดังกล่าว ตลาดหลักทรัพย์ฯ จะขึ้นเครื่องหมาย CC (Non-Compliance) เพื่อเตือนให้ผู้ลงทุน เพิ่มความระมัดระวังในการซื้อขายหลักทรัพย์จดทะเบียนของบริษัทดังกล่าว และ หากบริษัทจดทะเบียนนั้นไม่สามารถแก้ไขลักษณะดังกล่าวได้ ภายในระยะเวลาที่กำหนด ตลาดหลักทรัพย์ฯ จะขึ้นเครื่องหมาย SP (Trading Suspension) ตามระยะเวลาที่กำหนด และอาจพิจารณาเพิกถอนหลักทรัพย์จดทะเบียน ตามลำดับ
การกำหนดมาตรการดังกล่าว เป็นการเพิ่มความเข้มงวด และ ประสิทธิภาพในการกำกับดูแลบริษัทจดทะเบียน ตลอดจนเพื่อคุ้มครองประโยชน์ของผู้ลงทุน ตามแผนกลยุทธ์ของตลาดหลักทรัพย์ฯ ด้านยกระดับความเชื่อมั่นตลาดทุน
ทั้งนี้ เกณฑ์ดังกล่าวได้ผ่านการรับฟังความคิดเห็นจากผู้ที่เกี่ยวข้อง และ ได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการ ก.ล.ต. แล้ว โดยจะมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม 2567 เป็นต้นไป
ข่าวที่เกี่ยวข้อง : ตลาดหลักทรัพย์ฯ รับ DR “SMFG19” เริ่มซื้อขาย 29 พ.ค. นี้
ข้อมูลเพิ่มเติม :ตลาดหลักทรัพย์(อังกฤษ: stock exchange, securities exchange, หรือ bourse) เป็นสถานที่ที่นายหน้าซื้อขายหุ้น (โบรเกอร์) และนักลงทุนสามารถซื้อ และ ขายหลักทรัพย์ เช่น หุ้นของทุน พันธบัตร และเครื่องมือทางการเงินอื่นๆตลาดหลักทรัพย์ ยังให้บริการอำนวยความสะดวกสำหรับการออก และ ไถ่ถอนหลักทรัพย์ เช่น ตราสาร และกิจกรรมเงินทุน
รวมถึงการจ่ายรายได้และเงินปันผล หลักทรัพย์ที่ลงทุนซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์ประกอบไปด้วย หุ้นที่ถูกออกโดยบริษัทที่จดทะเบียน หน่วยลงทุน ตราสารอนุพันธ์ ผลิตภัณฑ์การลงทุนรวม และ พันธบัตร ตลาดหลักทรัพย์มักจะทำหน้าที่เป็นตลาด”การประมูลขายทอดตลาดอย่างต่อเนื่อง” กับผู้ซื้อและผู้ขายที่ทำธุรกรรมผ่าน Open outcry ที่ตำแหน่งศูนย์กลาง เช่น ชั้นของการแลกเปลี่ยน หรือ การใช้บริการระบบอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อการซื้อขายหลักทรัพย์ (electronic trading platform )
เพื่อให้สามารถลงทุนหลักทรัพย์ในตลาดหลักทรัพย์บางแห่ง หลักทรัพย์ต้องมีการแสดงรายการต่างๆ โดยปกตินั้น จะตั้งอยู่ที่ตั้งศูนย์กลางที่เล็กที่สุดสำหรับการเก็บบันทึกข้อมูล แต่การลงทุนนั้นจะเชื่อมโยงกับสถานที่จริงได้น้อยลง
เนื่อง จากตลาดสมัยใหม่ได้ใช้ระบบเครือข่ายการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งทำให้พวกเขา มีความได้เปรียบในด้านความเร็วที่เพิ่มมากขึ้น และลดต้นทุนในการทำธุรกรรม การลงทุนในตลาดหลักทรัพย์นั้น จำกัดเฉพาะโบรกเกอร์ ที่เป็นสมาชิกของตลาดหลักทรัพย์ ในช่วงไม่กี่ปี ช่องทางการซื้อขายหลักทรัพย์ต่างๆ มากกมาย เช่น ระบบเครือข่ายการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์ ระบบการซื้อขายหลักทรัพย์ทางเลือก และ”ดาร์คพลู” ซึ่งมีกิจกรรมการซื้อขาย หลักทรัพย์ที่มีความแตกต่างไปจากตลาดหลักทรัพย์แบบดั้งเดิม
การเสนอขายหุ้น และ พันธบัตร แก่ประชาชนทั่วไปเป็นครั้งแรก ให้กับนักลงทุนที่จะทำกันในตลาดหลัก และ ตามมาด้วยการลงทุนซื้อขายหุ้นที่จะทำกันในตลาดรอง ตลาดหลักทรัพย์ มักเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของตลาดหุ้น อุปสงค์ และ อุปทานในตลาดหุ้น ได้รับแรงขับเคลื่อนจากปัจจัยต่างๆ ที่ในตลาดเสรีทั้งหมด ซึ่งจะส่งผลต่อราคาของหุ้น (ดูที่การประเมินมูลค่าหุ้น)
โดยทั่วไป จะไม่มีข้อผูกมัดใดๆ สำหรับหุ้นที่ถูกออกผ่านทางตลาดหลักทรัพย์ และจะต้องไม่ทำการซื้อขายหลักทรัพย์เปลี่ยนแปลงในภายหลัง เช่น การซื้อขายดังกล่าวอาจจะต้องผ่านทางตลาดเจรจาต่อรอง (off exchange หรือ over-the-counter) นี่เป็นวิธีแบบปกติที่มีการซื้อขายตราสารอนุพันธ์และพันธบัตร เพื่อที่จะเพิ่มมากขึ้น ตลาดหลักทรัพย์เป็นส่วนหนึ่งของตลาดหลักทรัพย์ทั่วโลก ตลาดหลักทรัพย์ยังทำหน้าที่ทางเศรษฐกิจในการให้สภาพคล่องแก่ผู้ที่ถือหุ้นในการจัดหาวิธีการที่มีประสิทธิภาพในจัดการหุ้น
ขอบคุณแหล่งที่มา : ตลาดทุนไทยยุคใหม่มีจุดเริ่มต้นจากการประกาศ ใช้แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 1 (พ.ศ. 2504 – 2509) เพื่อรองรับ การเติบโตและส่งเสริมความมั่นคงทางเศรษฐกิจ และ พัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน ต่อมา แผนพัฒนาเศรษฐกิจ และ สังคมแห่งชาติฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2510 – 2514) ได้เสนอให้มีการจัดตั้ง ตลาดหลักทรัพย์ ที่มีระบบระเบียบขึ้นเป็นครั้งแรก
