the journalist club

รัฐบาลญี่ปุ่น ร่วมกับภาคเอกชน ยอมรับโชคชะตาฟ้าลิขิตผลิต “อาหาร” สู้ “อภิมหาแผ่นดินไหว” ข้าวต้ม - แกงกะหรี่หมดอายุอีก 25 ปีข้างหน้า นานกว่าข้าวสาร 10 ปี ของพรรคเพื่อไทย เห็นมหาอุทกภัยที่เกิดขึ้น ในจังหวัดเชียงราย และแม่สาย ซึ่งยังไม่แน่ว่า จะเลยเถิดไปถึงจังหวัดใดอีกตลอดลุ่มแม่น้ำโขงแล้ว รัฐบาลของ นายกฯแพทองธาร ชินวัตร ซึ่งอยากจะภาวนาให้อยู่ยาวไป 3 ปี จำเป็นต้องเร่งปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน ของระบบการป้องกันน้ำท่วม และน้ำแล้ง เพื่อวางรากฐานแก่ประเทศไทยอย่างจริงจังเสียที หลังจากที่โต้เถียงกันมายาวนานกับกลุ่ม NGO ประเทศไทยต้องมีเขื่อน ระบบชลประทาน และ ระบบบริหารจัดการน้ำแห่งชาติจริงๆ เสียที เพื่อป้องกันพื้นที่เพาะปลูกของเกษตรกร โดยเฉพาะในวันที่พืชผลทางการเกษตร กำลังมีราคาดี ขณะเดียวกัน ก็ต้องปกป้องมรดก และโบราณสถานของประเทศไทย อันเป็นสถานที่เพื่อสักการะบูชาทั้งของคนในพื้นที่และนักท่องเที่ยวที่หลงใหลมรดกทางวัฒนธรรม ของประเทศไทย ย่า เพิ่งกลับจากดูงานโรงงานกำจัดขยะของเทศบาลเมืองโตเกียว มีโอกาสได้เห็นประสิทธิ ภาพ ของการกำจัดขยะ ที่ปลอดมลภาวะเป็นพิษกลางเมือง แถมยังได้อานิสงส์จากการเผาขยะเป็นพลังงานไฟฟ้า รวมถึงพลังงานสะอาด อย่างไฮโดรเจนและน้ำ อันเป็นผลพลอยได้ที่สามารถนำมาเลี้ยงเมือง ให้มีสภาพแวดล้อมที่ดี สะอาด เต็มไปด้วยความสวยงามของต้นไม้ และดอกไม้นานาพันธ์ุ นับเป็นเรื่องดีต่อใจอย่างมาก ย่ายังได้รับรู้เรื่องราว การบริหารจัดการกับมหันตภัยต่างๆ อย่างเรื่องของแผ่นดินไหว และการป้องกันคลื่นยักษ์สึนามิ ที่ตามมาหลังเกิดแผ่นดินไหวด้วย หลายคนคงจำได้ว่า ปี 2554 เกิดแผ่นดินไหวขนาดความรุนแรง 9-10 แมกนิจูด ทำให้เปลือกโลกมุดลงไป ในดินใต้ทะเลลึก 10 เมตรจนเกิดเป็น “สึนามิ” ขนาดมหึมา ถล่มเมืองเชนได และทำให้โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะ เกิดการระเบิด มีผลให้รัฐบาลต้องสั่งปิดโรงไฟฟ้านิวเคลียร์กว่า 50 แห่ง ในญี่ปุ่นเกือบทั้งหมด เวลาผ่านไปเพียง 13 ปี ญี่ปุ่นได้สร้างกำแพงป้องกันคลื่นยักษ์สึนามิที่มีความหนา และแข็งแกร่ง สูงถึง 22 เมตร เพื่อปกป้องโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฮามะโอกะ ที่ชิซุโอกะ ไม่ให้เกิดเหตุซ้ำรอยกับโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะ เสร็จสิ้นไปเป็นที่เรียบร้อย กำแพงยักษ์แห่งนี้ สามารถรองรับแผ่นดินไหวได้ถึงระดับ 9 แมกนิจูด และมีความยาวเป็นระยะทางกว่า 600 กิโลเมตร ขนานไปกับชายฝั่ง แม้จะถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักว่า ทำลายระบบนิเวศ ทัศนียภาพ และเป็นอุปสรรคต่อการทำประมงของชาวญี่ปุ่น ถึงขนาดมีนักวิจารณ์เรียกขานกำแพงนี้ว่า “ความชั่วร้ายที่จำเป็น” แต่ด้วยจิตวิญญาณ ที่มีมาแต่บรรพชนจนเป็นจารีตของชนชาวญี่ปุ่น ที่ว่าถ้ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะปกป้องชีวิต และทรัพย์สินคนญี่ปุ่น จากภัยพิบัติได้ พวกเขาก็ยอม! นอกจากเมืองท่าโอซาเบะแล้ว เมืองริมทะเลทั้งหลายต่างก็สร้างกำแพง เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง และสึนามิกันในหลายเมือง โดยกำแพงกั้นสึนามิ มีความสูงต่ำเฉลี่ยกันไป ตั้งแต่ 7.2 ถึง 12.5 เมตร เป็นระยะทางยาวกว่า 5 กิโลเมตร อย่างไรก็ตาม หลังจากที่สำนักงานอุตุนิยมวิทยาของญี่ปุ่น ออกประกาศเตือนว่า เขาพบความเป็นไปได้สูงที่จะเกิด “อภิมหาแผ่นดินไหว” (Megaquake) บริเวณร่องลึก หรือ แอ่งนันไค ของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งปกติจะเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ๆ ขึ้นทุกๆ 100 - 200 ปี ตอกย้ำด้วยถ้อยแถลงที่ยังมีความเป็นไปได้ว่า จะเกิดแผ่นดินไหวขนาดใหญ่ระดับ 8 แมกนิจูดขึ้นไปในช่วงระหว่างนี้ต่อเนื่องไปในอีก 30 ปีข้างหน้า โดยจะเกิดขึ้น ณ บริเวณแผ่นเปลือกโลกที่อยู่ระหว่างอ่าวซูรูงะ ในจังหวัดชิซุโอกะ กับทะเลเฮียวกะนาดะ ในเกาะคิวชู หลังจากเพิ่งเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงระดับ 7.1 แมกนิจูด นอกชายฝั่งมิยาซากิ ทางตอนใต้ของญี่ปุ่น เมื่อช่วงต้นเดือนส.ค. มาหมาดๆ ข่าวอภิมหาแผ่นดินไหวที่จะเกิดขึ้น จากนี้ไปในอีก 30 ปีข้างหน้า สร้างสภาวะที่เรียกว่า ปลงตก ให้แก่รัฐบาล และชาวญี่ปุ่นจำนวนมาก โดยเฉพาะบรรดาผู้สูงวัย ซึ่งยอมจำนนว่า “อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด” ตรงกับเพลง และสำนวนฝรั่งที่มักพูดกันบ่อยๆว่า Whatever will be,will...